Deze waarschuwing wordt gegeven in het boek “de begeleiding van hoogbegaafde kinderen”, door James T Webb, Edward R. Amend, Janet l.Gore & Arlene R.DeVries
Het geeft aan dat door je eigen gedrag je kinderen uitlokt tot liegen. Vaak zie je dat ouders als ze eigenlijk al weten dat kinderen iets gedaan hebben, deze ouders de vraag stellen; heb jij dit of dat? Dan volgt er een ontkenning, want daarmee zou je straf kunnen ontlopen. Vervolgens blijkt dan dat de ouder allang wist dat het kind iets gedaan had wat niet mocht. Bijvoorbeeld snoepen omdat er nog chocola in de mondhoeken van het kind zitten. Vervolgens wordt het kind voor het liegen en de overtreding van snoepen gestraft.
In het boek wordt gezegd dat je veel beter direct kunt zijn door het benoemen van de overtreding. Daarmee elimineer je de situatie waarin het kind eigenlijk uitnodigt wordt tot liegen. ” Ik zie dat je gesnoept hebt voor het eten en dat is niet onze afspraak” . Ik had eerlijk gezegd ook kunnen denken dat je het kind juist de gelegenheid geeft om er eerlijk voor uit te komen dat hij/zij gesnoept heeft.
Het geeft in die zin vooral aan dat straffen leidt tot liegen. Want als je er een belang hebt om te liegen dan doe je dat.