Kleurstof is slecht en suiker is slecht. Echt slecht. Gezond kan alleen soms zo saai lijken. Nou niet met deze verantwoorde en prachtige lollies!
Onderwerpen
Kleurstof is slecht en suiker is slecht. Echt slecht. Gezond kan alleen soms zo saai lijken. Nou niet met deze verantwoorde en prachtige lollies!
In dit boek leer je ontzettend veel. Het is voor mij echt het boek dat je als ouder moet hebben en vooral moet lezen, herlezen en elke keer weer even oppakken.
Jane Nelsen maakt gebruik van Dreikurs en Adler. De “Mistaken-Goal-Chart” is een belangrijk element in deze opvoed visie. De mistaken goal chart maakt inzichtelijk dat “misbehaviour” altijd een oorsprong kent die voorkomt uit het gevoel van een kind om ergens bij te horen en er te toe doen. In het Engels, a sense of belonging.
Vaak richten ouders hun interventie op het beëindigen van het ongewenste gedrag maar zoeken niet naar oorzaak van het gedrag. Waardoor ouders vaak vervallen manipulaties (zoals straffen en belonen), beleren en dreigen.
In dit boek leer je als ouder hoe je er op een voor beide partijen waardige manier uit komt. Vaak hoor je ouders hun kinderen toebijten ” en nu luisteren”, “ik wil dat je naar mij luistert” wat deze mensen eigenlijk bedoelen is, “ik wil dat jij doet wat ik zeg”. En dat is heel iets anders. Want luisteren doen ze echt wel hoor, maar ze zijn het er niet mee eens.
Een behoorlijk hardnekkige perceptie is dat je als ouder toch zeker je kinderen de baas moet zijn. En de methodes die ouders gebruiken om daar voor te zorgen zijn om heel eerlijk te zijn wanstaltig. Als het er in een land zo aan toe zou gaan spreek je van politiestaat of een dictatuur. Bij wijze van spreken.
De positieve insteek, die wel gepast is bij een boek met zo’n titel is dat ouders niet zo willen zijn maar omdat ze gewoonweg geen andere manier zien dan bepaald gedrag af te dwingen door de dreigen, beledigend te zijn etc.
Hoe komt het toch dat wanneer je wil dat je kind iets beter gaat doen, men begint met het kind zich slechter te laten voelen?
Positive Discipline is een boek dat je leert om “kind and firm” te zijn. Het heeft dus helemaal niks te maken met alles dan maar goed te vinden en alles positief te vinden. Het vraagt een eerlijke en volwassen houding van de ouder.
Het is eigenlijk zo dat je je kinderen gaat behandelen zoals je zelf behandeld wil worden. Is dat een eye- opener? Vreemd genoeg voor veel ouders wel die toch menen dat ze als een soort van politieagent de orde moeten bewaren.
Ben jij als ouder meegaand totdat je gek wordt van kinderen en streng totdat je walgt van jezelf? Kies voor dit boek en doe jezelf en vooral je kinderen een plezier.
Dit boek is geen quickfix voor problemen in de opvoeding maar een diepte investering! Dus geen achterlijke strafstoeltjes, verplichte time-outs, gedragskaarten of andere manipulerende beloningssytemen.
Nieuwsgierig geworden naar wat dan wel? Hier vind je een korte uitleg over positive discipline van de auteurs.
Een fulltime thuisblijf moeder overkomt het vast wel eens, wat gaan we vandaag doen? Hoe blijf ik mijn kind uitdagen en wat past bij zijn leeftijd? Dit is een handig overzicht om op te volgen en om inspiratie op te doen! Handig ingedeeld op leeftijdsgroep. Baby, toddler en preschooler.
Bekijk en laat je inspireren activities to encourage!
meer inspiratie?
http://www.icanteachmychild.com/
http://www.kiwicrate.com/thestudio/author/index/id/6/
HILVERSUM – Steeds meer kleuters zijn nog niet zindelijk als ze naar school gaan. Leraren moeten de kinderen verschonen en de rommel opruimen.
Het verschonen behoort niet tot de taken van het onderwijs. Zindelijk maken van kinderen is een opvoedtaak voor de ouders, meldt het ministerie van onderwijs. Scholen mogen kinderen weigeren die nog niet zindelijk zijn, maar het is niet altijd eenvoudig, zegt ook kleuterjuf Monique in de Gooi- en Eemlander.
Juf Monique heeft verschillende leerlingen in haar klas die nog niet zindelijk zijn. Dat soms bijna vierjarige kleuters af en toe een ongelukje hebben is normaal, zegt ze. “Maar bij sommigen lijkt het structureel. Dan roepen de kinderen: ’Juf, Elsie stinkt. Ze moet haar schone luier.’ Want ze heeft al een luier aan, maar haar poep komt er dwars doorheen.”
Ongelukjes
Monique geeft al dertig jaar les, maar het probleem lijkt steeds erger te worden. “Het is niet te doen”, verzucht ze. Ze heeft naast Elsie (niet haar echte naam) nog twee kinderen in de klas die vaak ongelukjes hebben. “Dan ligt er weer een plas onder de tafel.”
(brond:http://www.telegraaf.nl/binnenland/13080200/__Kleuters_steeds_later_zindelijk__.html)
Het is mij opgevallen hoe laat in Nederland daar uberhaupt mee wordt begonnen. Vaak pas als kinderen 3 zijn. Het trieste is eigenlijk ook dat dat zelfs door het consultatiebureau wordt gepredikt. Precies op een leeftijd dat ze in de zogenaamde peuterpubertijd komen. In het buitenland en dan hoeven we echt niet heel ver of in de rimboe, wordt er op veel jongere leeftijd mee begonnen. Wij zijn met 6 mnd begonnen. Kindjes weten dan al heel goed wat er van binnen gebeurt. Zeker als je ze ook gebarentaal leert zodat ze kunnen aangeven dat ze moeten poepen doormiddel van een gebaar. Het vergt tijd, inzet en doorzettingsvermogen en je moet niet te belazerd zijn om vaak naar de w.c. te gaan met je kind en te verschonen als het misgaat. Er zijn geluiden dat het niet goed zou zijn om vroeg te beginnen. Zo wordt er door dr. Steve Hodges gezegd dat kinderen die te vroeg potty trained zijn, te lang gaan ophouden. Want ze gaan pas naar de w.c. als er op gezet worden. Wat hij beschrijft herken ik niet. De sleutel ligt volgens mij in het feit dat je kinderen ook gebarentaal leert. Als je als ouder de tijd neemt kan je met een kind van 6mnd al heel goed starten met potty training. Maar belangrijker is nog het starten met gebarentaal!
Op het eerste gezicht een leuke vondst. Het is een vak apart om een spel te ontwikkelen. En technisch gezien vind ik het echt een briljante vondst. Marketingtechnisch fantastisch want denk aan alle APPMATes die je kunt verzinnen. KASSA!
Los van de algemene discussie die je kunt voeren of spelen met een console prikkelend is of juist afstompend voor het jonge kinderbrein, viel mij op bij het kijken naar de filmpjes op youtube dat de hele houding van het spelende kind niet veel wegheeft van een spelend kind. In een rare verkrampte wordt een autootje vastgehouden bovenop de ipad. Kind zit stil, Ipad zorgt voor de beweging. In dat opzicht dan maar een Wii.
Filmpje van het product